Przejdź do strony głównej
25 lat LHS.pl

 
2024-11-22  
Okładka
 

Szerokim torem LHS. Uzupełnienie

Spis treści:

  1. Wstep
  2. Struktura zarządzania LHS w latach 2004-2009 (uzupełnienie rozdziału z książki)
  3. Poza rok 2009 – plany na przyszłość
  4. Mały poradnik dla Miłośników Kolei i Trainspotterów wybierających się na LHS
  5. Mapa LHS
 

Wstęp

Objętość i kształt publikacji „Szerokim Torem LHS” spowodowały, iż nie wszystkie planowane materiały znalazły w niej swoje miejsce. Niniejszy suplement zawiera niewielkie uzupełnienie treści prezentowanych w książce, oraz mały poradnik dla osób, które pasjonują się koleją i chciałyby zobaczyć najdłuższy w Polsce szerokotorowy szlak kolejowy.

W ramach materiałów "od kuchni" zachęcam także do obejrzenia krótkiego filmu o tym jak powstała okładka do książki.


 
 

Struktura zarządzania LHS w latach 2004-2009 (uzupełnienie rozdziału)

Koniec roku 2005 r. dał początek wielu zmianom kadrowym w organach zarządzających spółki PKP-LHS. Z dniem 6 grudnia ze składu Rady Nadzorczej odwołano Radosława Żołnierzaka i Tadeusza Szozdę, a ze składu Zarządu Jolantę Piłat, Mieczysława Czuka i Eugeniusza Tarkę. Już następnego dnia na Przewodniczącego Rady Nadzorczej powołano Janusza Malinowskiego (z Centrali PKP S.A.) oraz na Członka Zarządu Krzysztofa Kasprowicza (poprzednio PKP Cargo Kielce). Następnie 24 marca 2006 r. zgromadzenie wspólników spółki PKP-LHS odwołało ze stanowiska prezesa zarządu Piotra Jusia. Na jego miejsce powołano Benedykta Waldemara Miszkina - wcześniej pracował m.in. w Biłgorajskiej Agencji Rozwoju Regionalnego (1994-1995), Samodzielnym Publicznym ZOZ w Biłgoraju (1998-1999), Zamojskiej korporacji Energetycznej (2001-2002). Jest absolwentem wydziału filozofii KUL, ukończył również studium menedżerskie w Lubelskiej Szkole Biznesu.

Dalej, z dniem 21 lipca 2006 r. do składu Zarządu powołano:

  • Zbigniewa Tracichleba – na stanowisko Prezesa Zarządu,
  • Tomasza Bućko – na stanowisko Członka Zarządu,
  • Marka Kapłona – na stanowisko Członka Zarządu,
  • Benedykta Miszkina – na stanowisko Członka Zarządu (formalnie funkcję tę powierzono w dn. 30 czerwca 2006 r.).

Po dwóch latach przyszła kolej na następne zmiany – w dn. 7 stycznia 2008 r. odwołano Benedykta Miszkina z funkcji członka Zarządu, na jego miejsce powołując Andrzeja Mulawę z dn. 2 czerwca 2008 r. na stanowisko Członka Zarządu, Dyrektora ds. ekonomiczno–finansowych. Natomiast 29 lipca 2008 r. rada nadzorcza PKP LHS sp. z o.o.* odwołała Marka Kapłona ze stanowiska Członka Zarządu. 19 lutego 2009 r. odwołano pełniącego również obowiązki Dyrektora ds. handlu i eksploatacji Tomasza Bućko, na miejsce którego 27 kwietnia 2009 r. powołany został Mirosław Smulczyński.

* Skrót PKP LHS (bez myślnika) wszedł życie w lutym 2007 r. w związku ze zmianami w akcie założycielskim Spółki jakich dokonano ze względu na wejście w życie nowych zapisów ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym . Od tej pory pełna nazwa spółki zarządzającej linią numer 65 przybrała postać: PKP Linia Hutnicza Szerokotorowa spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wraz z dwoma skrótami: PKP Linia Hutnicza Szerokotorowa sp. z o.o. lub PKP LHS sp. z o.o.

Stan obecny (2010-01-01) Zarządu spółki PKP Linia Hutnicza-Szerokotorowa:

  • Zbigniew Tracichleb - Prezes Zarządu Dyrektor Naczelny,
  • Andrzej Mulawa - Członek Zarządu Dyrektor ds. Ekonomiczno-Finansowych,
  • Mirosław Smulczyński - Członek Zarządu Dyrektor ds. Handlu i Eksploatacji.

Rada Nadzorcza PKP LHS:

  • Janusz Malinowski – Przewodniczący Rady Nadzorczej,
  • Katarzyna Szarkowska - Członek Rady Nadzorczej,
  • Marek Pietraszewski - Członek Rady Nadzorczej,
  • Radosław Wronka - Członek Rady Nadzorczej,
  • Stanisław Chlebowski - Członek Rady Nadzorczej,
  • Zbigniew Wysocki – Członek Rady Nadzorczej.
Źródło: PKP LHS

 

Poza rok 2009 – plany na przyszłość

W chwili obecnej trwają intensywne prace nad odbudową mijanki Puszcza (km 159) – w sierpniu 2009 r. rozpoczęto prace mające na celu odtworzenie równi mijankowej, oczyszczenie rowów odwadniających, zrobienie dojazdów. Kilka miesięcy wstecz zajęło układanie kabla światłowodowego do Huty Deręgowskiej, skąd Puszcza ma być zdalnie obsługiwana. Przygotowano miejsce pod tor nr 2, dawny tor nr 4 został zastąpiony drogą technologiczną umożliwiającą dojazd do wschodniej głowicy mijanki. W grudniu 2009 r. ułożono tor dodatkowy nr 2.

Pozostałe inwestycje infrastrukturalne przewidziane na najbliższe lata, to:

  • Modernizacja Terminala Przeładunkowego na stacji Sławków LHS.

    Obecnie na stacji końcowej LHS zaczyna brakować miejsc do rozładunku wagonów oraz torów na odstawianie wagonów oczekujących na załadunek. Szansą na przyjęcie zaplanowanej ilości pociągów do stacji oraz zabezpieczenie odpowiedniej ilości wagonów na potrzeby klientów jest budowa dodatkowych torów, które zwiększą jej pojemność. Stacja Sławków LHS wzbogaci się dwa tory główne dodatkowe o długości ok. 1000 m każdy. Dokonana zostanie również przebudowa głowic rozjazdowych. Modernizacja tej stacji usprawni również pracę manewrową i wpłynie korzystnie na zwiększenie możliwości przewozowych PKP LHS, co pozwoli na sprostanie obecnym i przyszłym potrzebom „Euroterminala Sławków”.

  • Budowa toru nr 4 o długości ok. 700 mb. oraz połączenia toru nr 2 z torem szlakowym na stacji Zamość Bortatycze.

    Stacja Zamość Bortatycze jest „wąskim gardłem” w procesie przewozowym na linii LHS ze względu na dokonywane w stacji wymiany drużyn trakcyjnych, jak również wymiany zespołów trakcyjnych zjeżdżających z/do lokomotywowni. Przy szeroko zakrojonej skali robót torowych powoduje to zwiększone potrzeby zatrzymania pociągów w pobliżu lokomotywowni. W chwili obecnej jest to utrudnione ze względu na ograniczoną pojemność stacji Zamość Bortatycze LHS i dlatego pociągi są zatrzymywane na czas wykonywania robót torowych na różnych posterunkach. Budowa toru numer 4 pozwoli zwiększyć pojemność w/w stacji i zwiększyć jej możliwości manewrowe.

  • Rozbudowa i przystosowanie stacji Gołuchów LHS do potrzeb ekspedycyjnych.

    Konieczność przebudowy w/w stacji wynika z potrzeb eksploatacyjnych spowodowanych wzmożonym zainteresowaniem klientów PKP LHS rozładunkiem i załadunkiem towarów. W ramach zadania planowana jest częściowa przebudowa istniejącego układu torowego, utwardzenie drogi dojazdowej, placów składowych i punktów ładunkowych. Tak zmodernizowana stacja pozwoli na wykonywanie przeładunków z toru szerokiego na normalny i odwrotnie a także transport materiałów do załadunku na wagony i przeładowywanych z wagonów na samochody. Uniwersalizm zmodernizowanej stacji będzie polegał na tym, że będzie przygotowana do prac za i wyładunkowych przy użyciu suwnic oraz sprzętu kołowego, umożliwiającego przeładunek towarów o masie do 10T oraz za i wyładunek materiałów wrażliwych na warunki atmosferyczne.

  • Budowa torów nr 2 i nr 4 na stacji Wola Baranowska LHS.

    Stacja Wola Baranowska LHS znajduje się ponadto w środku długości linii LHS i to na tej właśnie stacji jest dokonywana zamiana drużyn trakcyjnych i najbardziej ekonomicznie uzasadnione, zatrzymywanie pociągów na czas wykonywania robót torowych. Obecnie jest to utrudnione zajmowaniem torów przyjęciowych wagonami loco, dla których brakuje miejsca na torach bocznych. Budowa dwóch torów dodatkowych w znacznym stopniu zwiększy pojemność stacji co pozwoli na usprawnienie pracy manewrowej i zwiększenie przewozów.

  • Budowa placu ładunkowego przy torze nr 106 na stacji Biłgoraj LHS.

    Obecnie powierzchnia placu pomiędzy drogą dojazdową a torem oraz budynkami stacji Biłgoraj LHS utwardzona jest żużlem i odsiewką z toru. Nośność takiego utwardzenia nie spełnia potrzeb nośności nawierzchni niezbędnej dla ruchu samochodów ciężarowych o nacisku 12 ton na oś, dlatego też na placu tworzą się koleiny i wyboje. Budowa utwardzonego placu poprawi w zasadniczy sposób warunki obsługi dotychczasowych i przyszłych klientów spółki PKP LHS, jak również zwiększy możliwości za i wyładunkowe stacji Biłgoraj LHS.

  • Wykonanie przedłużenia toru nr 105 z włączeniem do głowicy stacyjnej na stacji Staszów LHS i przygotowaniem jej do potrzeb ekspedycyjnych.

    Realizacja tego przedsięwzięcia umożliwi sprawną obsługę torów wyładunkowych na stacji Staszów LHS, co przy zwiększających się deklaracjach klientów dotyczących wzrostu przewozów do stacji Staszów LHS.

Źródło: PKP LHS

Oprócz inwestycji infrastrukturalnych, spółka PKP LHS zarządzająca linią LHS, zaplanowała w przyszłych latach również modernizacje taboru trakcyjnego. Obejmują one głównie wymianę silników spalinowych w lokomotywach serii ST44-2000.

  • Modernizacja lokomotyw spalinowych serii ST44–2000 z wymianą silnika na czterosuwowy.

    Aktualnie PKP LHS realizuje umowę z PESĄ Bydgoszcz na modernizację lokomotyw serii ST44 z wymianą silnika spalinowego na nowy, w ilości 25 szt. Zadanie to jest kontynuacją wykonanej wcześniej modernizacji 21 szt. lokomotyw serii ST44 z wymianą dwusuwowego silnika 14D40 o mocy 2000 KM na nowy nowoczesny czterosuwowy silnik 12CzN26/26 o tej samej mocy (z udokumentowanym zastosowaniem na lokomotywach ST44 eksploatowanych obecnie w Polsce) spełniający wymogi w zakresie ochrony środowiska oraz mniejsze zużycie oleju napędowego. Zużycie paliwa lokomotyw z wymienionymi silnikami jest ok. 14,9% niższe od lokomotyw z silnikami dwusuwowymi. Zastosowanie do prowadzenia pociągów lokomotyw z wymienionymi silnikami eliminuje również konieczność stosowania popychu na odcinku Sędziszów Płn.-Jeżówka, co daje kolejny efekt w postaci obniżenia zużycia paliwa o ponad 200l na jednym pociągu.

  • Modernizacja lokomotyw spalinowych serii ST 44 z zastosowaniem silnika spalinowego GE.

    Zastosowanie do prowadzenia pociągów (zwłaszcza zwartych składów z rudą) lokomotyw o mocy ok. 2900 KM daje możliwość zwiększenia masy z 4000 do 5000 ton brutto, co spowoduje efekt ekonomiczny polegający na tym, że zużycie oleju napędowego przez zespół 2 szt. lokomotyw ST44 z silnikiem 14D40 o mocy 2000 KM prowadzących pociąg o masie brutto 4000 ton (2900 ton netto) jest takie same, jak zużycie przez 2 szt. lokomotyw o mocy ok. 2900 KM prowadzących pociąg o masie brutto 5000 ton (3625 ton netto). Oznacza to, że 1000 ton masy brutto (725 ton netto) jest przewieziona bez dodatkowych kosztów. Zwiększenie masy prowadzonych pociągów z 4000 do 5000 ton podniesie przepustowość linii o ok. 25%. Dodatkowym czynnikiem jest fakt, że strona UZ do stacji granicznej Izow doprowadza składy 55 wagonowe o masie brutto 5000 ton i musi je dzielić w taki sposób, że na stronę polską wjeżdżają składy 44-o wagonowe o masie brutto 4000 ton. Proces ten zmniejsza wydatnie przepustowość już na styku pomiędzy obydwoma zarządami kolei UZ i PKP LHS. Dotychczasowe próby oraz wyniki eksploatacyjne pozwalają stwierdzić, że zmodernizowane lokomotywy o mocy 2900 KM spełniają oczekiwania dotyczące wymaganych parametrów trakcyjnych przy prowadzeniu po LHS pociągów o masie 5000 ton brutto.

Źródło: PKP LHS

 

Mały poradnik dla Miłośników Kolei i Trainspotterów wybierających się na LHS

Podczas prowadzenia internetowego serwisu poświęconego LHS spotkałem się z wieloma pytaniami sympatyków transportu szynowego (dla uproszczenia dalej zwanych MK), gdzie warto na LHS pojechać aby zrobić dobre zdjęcia, jak często kursują pociągi, gdzie najczęściej, itp. Jeśli również zadajesz sobie takie pytania ta strona jest napisana z myślą o Tobie, aczkolwiek nie znajdziesz tu zbyt wiele gotowych odpowiedzi, a jedynie wskazówki jak samemu najlepiej znaleźć najlepsze rozwiązanie. Własna inwencja i wyobraźnia z pewnością dadzą Ci o wiele więcej satysfakcji z nieszablonowego odkrywania uroków żelaznego szlaku o prześwicie 1520mm.

  • Po pierwsze, jadąc na LHS ryzykujesz, że na tym się nie skończy. Ci, którzy raz tu przyjechali lubią wracać – zapytani dlaczego sami nie wiedzą. Po prostu LHS wciąga.
  • Po drugie jest to linia wymagająca dużej dozy cierpliwości i ucząca respektu. Nie ma tu sztywnej reguły, o których godzinach kursują pociągi, gdzie warto pojechać aby spotkać ich najwięcej – bywają dni, kiedy pociągi jeżdżą często, bywają też takie kiedy jedzie coś raz na kilka godzin (np. ze względu na zamknięcia technologiczne). Reguły nie ma i to wyróżnia tę linię na tle innych. Jeśli spędziłeś tu parę godzin i nic nie przyjechało, LHS właśnie udzieliła Ci lekcji cierpliwości – z pewnością pierwszej i nie ostatniej. Autor niniejszej książki wielokrotnie bywając na LHS w różnych latach dość często bezskutecznie wystawał w pobliżu toru z aparatem czekając na pociąg – nierzadko podczas trzydziestostopniowych upałów. Wiele razy po zakończeniu takiego oczekiwania i schowaniu aparatu nagle pojawiał się pociąg.
  • Po trzecie – tor jest owszem szeroki, ale dosłownie o 85 mm - czyli prawie o główkę szyny. „Na oko” nie odróżnisz toru normalnego od toru LHS. To pierwsze rozczarowanie jakie spotyka młodych MK. Na szczęście tabor szerokotorowy jest już łatwo rozpoznać - po charakterystycznym sprzęgu SA-3 (wagony i lokomotywy na szerokim torze nie posiadają urządzeń cięgłowo-zderznych /popularnie tak zwanych zderzaków/ typowych dla toru 1435 mm).
  • Gdzie warto pojechać?
    Odpowiedź jest jedna: wszędzie.
    Na LHS nie ma miejsc lepszych i gorszych, ładniejszych i brzydszych – każde ma swój urok i za każdym razem odnajdziesz tam coś nowego. Możesz gdzieś usłyszeć, że warto pojechać np. do tzw. Kanionu na Roztoczu, czy na Wyżynę Miechowską, ale wierz mi – są to na ogół miejsca w których wykonano już kilka tysięcy zdjęć przed Tobą, i musisz sobie odpowiedzieć na pytanie czy chcesz mieć kolejne takie samo jak inni. LHS ma to do siebie, że tak jak każda hmmm…. młoda kobieta odkrywa swoje uroki powoli, i za pierwszym razem nie da się wszystkiego zobaczyć. Zawsze jednak opłaca się być wszędzie tam, gdzie najtrudniej jest dotrzeć...
  • Jeśli nadal zastanawiasz się gdzie pojechać, zajrzyj na Interaktywny Słupek Kilometrażowy – jest to miejsce, gdzie możesz zobaczyć LHS co 100 metrów w obie strony nie ruszając się od swojego komputera. Z pewnością znajdziesz tam wiele ciekawych miejsc. Jeśli jednak ciężko jest coś wyszukać (zdaję sobie sprawę, że przeglądanie co najmniej 7892 zdjęć może być czasochłonne) zajrzyj do kolejowych galerii ze zdjęciami pochodzącymi z LHS, być może któreś zainspiruje Cię do pojechania w dane miejsce. Oczywiście warto pokusić się o znalezienie w okolicy miejsc na nowe kadry, niż wiernie kopiować już istniejące.
     
    Lista najczęściej odwiedzanych miejsc przez kolejowych fotografów widnieje na mapie LHS. Współrzędne GPS punktów trainspotterskich LHS są dostępne na tej stronie.
  • Co jeszcze warto wiedzieć przed wyjazdem na LHS?
    Zajrzyj tutaj.
 

Mapa

W ramach dodatków do książki, poniżej znajduje się uzupełniona wersja mapy ze stron 12/13. W odróżnieniu od zamieszczonej w książce, dostępna jest ona w kolorze w dwóch formatach - PDF (Acrobat Reader) i PNG (otwiera się w większości przeglądarek i edytorów grafiki).

Tomasz Ciemnoczułowski
Łódź, dn. 2010-02-28

© LHS.pl 1998-2024
 
NINIEJSZY SERWIS INTERNETOWY MA CHARAKTER INFORMACYJNY I NIE JEST ZWIĄZANY Z ŻADNYM PODMIOTEM ZARZĄDZAJĄCYM I/LUB ŚWIADCZĄCYM PRZEWOZY PO LINII KOLEJOWEJ NR 65 (LHS).
NIE GROMADZIMY DANYCH NA TWÓJ TEMAT - SERWIS NIE KORZYSTA Z MECHANIZMU tzw. CIASTECZEK (COOKIES). Broadworks Engine v. 1.05